1 . تحسین و پاداش :
تعریف و تمجید ، بهترین پاداش برای کودک است بنابراین از هر رفتار مثبت او بلافاصله تعریف و تمجید کنید و این کار را به تعویق نیندازید . خوراکی های کم خاصیت را برای رشوه دادن به کودک به کار نبرید. آگاه باشید که پاداش با رشوه فرق دارد، زیرا رشوه پیش از رفتار خوب داده می شود ولی پاداش به دنبال رفتار خوب اعطا می گردد. هیچ وقت از کودک به علت پرخوری تعریف ننمایید.
2 . برقراری روال معین :
زمان صرف غذا یکی از ستون های اصلی برقراری روال در زندگی است و تا حد امکان نباید آن را تغییر دهید. در هر حال وقتی کودک کمی بزرگتر شد ، میتوانید اندکی زمان غذا خوردن را تغییر داده و در صورت لزوم حداکثر نیم ساعت آن را جا به جا کنید.
3 . ثبات قدمر و استمرار :
قوانین تعیین شده را به عنوان روال عادی زندگی رعایت کرده و هرگز آنها را زیر پا نگذارید. فراموش نکنید ؛ شما و همسرتان باید در رعایت قوانین ثابت قدم باشید. اگر از کودک تقاضا می کنید که سه قاشق دیگر غذا بخورد ، به هیچ وجه به وی تخفیف ندهید. در ضمن هنگامی که کودک غذایش را نمی خورد ، نباید خوراکی های دیگر را جایگزین غذای اصلی او کنید.
4 . حد و حدود و خط قرمزها :
ثابت بودن وقت صرف غذا و نشستن سر سفره یا میز غذا از مهمترین قوانین غذا خوردن هستند. رعایت آداب صرف غذا نیز بر حسب سن کودک متفاوت است.
5 . نظم :
هیچگاه کودک را به خاطر غذا نخوردن سرزنش یا تنبیه نکنید. تنبیه را فقط در مورد رفتارهای ناشایست مثل پرت کردن غذا یا اشیا و یا امتناع از نشستن سر سفره یا میز غذا اعمال نمایید . برای تنبیه شیوه ی (( اگه یک دفعه دیگه این کار رو بکنی ، تنبیه می شی!)) را به کار بگیرید. تغذیه کودک 11 ماهه,تغذیه کودک شش ماهه کودکان را تشویق کنید، خودشان غذایشان را بخورند
6 . انتظار ها :
اگر کودک هنگام غذا خوردن رفتار نامناسبی دارد ، بسیار ساده برای وی توضیح هید که این رفتارش به هیچ عنوان از نظر شما پذیرفته نیست و دلیل آن را نیز برایش بازگو نمایید ولی از توضیح ها و استدلال پیچیده پرهیز کنید چرا که گوش کودکان نوپا به هیچ منطق و استدلالی بدهکار نیست.
7 . هشدارها :
پیشاپیش نزدیک شدن وقت غذا را چندین بار به کودک اطلاع دهید تا فعالیت هایش را کنار گذاشته و آماده غذا خوردن شود. انتظار نداشته باشید هنگامی که کودک مشغول بازی است و به محض شنیدن صدایتان سر میز یا سفره بیاید. بلکه باید ابتدا به او فرصت دهید تا هیجانش فروکش کرده و آرام گردد. اگر باز هم تاخیر کرد ، به او تذکر دهید تا رفتارش را تصحیح کند. اگر دوباره رفتار نامناسبش را ادامه داد ، از روش ((اگه یک دفعه دیگه این کار رو بکنی ، تنبیه می شی!)) استفاده نمایید.
8 . محدودیت ها :
هوس های زودگذر کودک را برای خوردن بعضی خوراکی ها نادیده بگیرید. علاوه بر آن بهانه گرفتن بر سر غذا راهی برای جلب توجه والدین است پس به آن توجه نکنید. غذاهای متنوع برای کودکتان تهیه نمایید ولی اجازه ندهید که خودش نوع غذا را تعیین کند. در ضمن اگر غذای خاصی را دوست ندارید آن را از کودک دریغ نکنید.
9 . مسئولیت پذیری :
کودکان را تشویق کنید، خودشان غذایشان را بخورند حتی اگر این کار در ابتدای امر موجب طولانی شدن زمان غذا خوردن و کثیف کاری گردد. کودکان باید یاد بگیرند ، هنگام صرف غذا از کلماتی نظیر لطفا و متشکرم استفاده کنند. از زمانی که کودک توانایی انجام کارهای ساده را می یابد ، وی را در چیدن میز یا سفره و برخی از امور مربوط به صرف غذا مشارکت دهید.
10 . آسودگی خیال و آرامش :
زمان غذا خوردن فرصت مناسبی برای ارتباط تمام اعضای خانواده با یکدیگر است بنابراین تا حد امکان همه با هم غذا بخورید.